یه حس خاص...
دوست جونام یه سوال ؟؟؟؟؟
همیشه دوست دارم وقتی باردار میشم ( بگو ایششالا ) ، یه جور خاص به بابایی بگم . اینکه از ازمایشگاه زنگ بزنم و بگم من ... دوست ندارم ... یه جورایی خشکه ... بی روح ... خوب یه اتفاق خاص باید یه جور خاص اعلام بشه ... از اتفاقات کلیشه ای و ساده بدون حبس شدن نفس تو سینه و بدون ضربان قلب بدم میاد .
خیلی وقتها به سفارش یه کیک فکر میکنم با یه متن جالب : مثلا :
- یه بابایی واقعی .... ( اخه من همیشه بهش مگم تو بابایی الکی هستی )
- بابایی من دارم میام ... نویسنده : نی نی
- مامان قراره چاقالو بشه ... نویسنده : نی نی
- یه ذره جا دارین منم بیام ؟؟؟
- تو بابا ، منم مامان ...
خلاصه از این متنها ...
ولی دیروز یه مجسمه هایی رو دیدم که همیشه از جلوشون رد میشدم اما بدون توجه ... بعد دیروز ناگهان در اوج گرما که داشتم با تمام وجود میرفتم خونه تا بشینم جلوی کولر و یه شربت لیمونات یخ نوش جان کنم ، بیشتر بهشون توجه از خودم درکردم . یه ذره نگاه قشنگتر به اونا ... خدایی خیلی باحال بودن ...درست یه چیزی که حس رو منتقل میکنه ... تقریبا هم گرونن ... بین 55 تا 105 تومن ... یه فنقل هم بیشتر نیستنا ... ولی بدجنسا گرونن ... اخه یه مجسمه 100 تومن ... چه خبره خووووووووو ؟ با صد تومن که واسه بابایی زن میگیرم ... .
مجسمه های ویلو تری ... هر کدوم یه مفهوم و اسم خاصی دارن ... جالبن ... داشتم فکر میکردم میشه اینارو هم هدیه داد ومنتظر عکس العمل طرف مقابل شد ... نه ؟؟؟ یا هر دوش با هم ...
؟؟؟؟
شایه هم یه تخم مرغ بدم بهش و بگم این چیه ؟؟؟ اونم هاج و واج به زن خل و چلش نگاه کنه ... منم بگم این نی نی یه مرغه و لی مامان مرغه نیست ومنم مامان یه نی نی ام ولی نی نی نیست .